အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံ၏ ႏုိ္င္ငံေရး ပါတီ ဆိုင္ရာ ဥပေဒ

အင္ဒိုနီးရွား ႏုိ္င္ငံ၏ ႏုိ္င္ငံေရး ပါတီ ဆုိင္ရာ ဥပေဒကို The Law Concerning Political Parties ( 2002) ဟု အမည္ေပး ထားသည္။ ထို ဥပေဒသည္ ဆူဟာတုိ၏ လမ္းညႊန္ ဒီမို ကေရစီကုိ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ပံုစံျဖင့္ အစား ထိုးႏုိင္ေရး ေဆာင္ရြက္ ေနခ်ိန္တြင္ ေရးဆြဲ ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆူဟာတို၏ လမ္းညႊန္ ဒီမိုကေရစီ ေအာက္တြင္ အာဏာရ ပါတီ ျဖစ္သည့္ ဂိုလ္ကာ ပါတီအျပင္ ဘာသာေရး ပါတီမ်ားကို စုစည္း ထားသည့္ ပါတီႀကီး တစ္ခုႏွင့္ က်န္ ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ားကို စုစည္း ထားသည့္ ပါတီႀကီး တစ္ခု စုစုေပါင္း ပါတီႀကီး သံုးခုသာ ရပ္တည္ခြင့္ ေပးထား ခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ယခုႏုိ္င္ငံေရး ပါတီ ဥပေဒကို ေရးဆြဲသည့္ အခါ ဆူဟာတို လက္ထက္ ကေလာက္လည္း မတင္းက်ပ္၊ ဆူကာႏုိ လက္ထက္ ကေလာက္လည္း ဗရမ္း ပတာ မျဖစ္ ေစရန္ ရည္ရြယ္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ပါတီ တည္ေထာင္ သူမ်ား

အင္ဒိုနီးရွား ဥပေဒ အရ အသက္ ၂၁ ႏွစ္ထက္ မငယ္ေသာ အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံသား ငါးဆယ္ဦးက ႏိုႀတီ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုျပီး ပါတီကို ဖြဲ႕စည္း ႏုိင္သည္။ ပါတီ ဖြဲ႕စည္း မႈကိုမူ ေကာ္မရွင္တြင္ မွတ္ပံု တင္ရျခင္း မဟုတ္ဘဲ တရားေရး ၀န္ႀကီး ဌာနတြင္ မွတ္ပံု တင္ရသည္။ ထိုသို႕ ဖြဲ႕စည္း ရာတြင္ အေျခခံ ဥပေဒႏွင့္ လည္းေကာင္း အျခား ဥပေဒ မ်ားႏွင့္ လည္းေကာင္း အညီ ျဖစ္ရန္ လိုပါသည္။ ထို႕ျပင္ ပါတီ အေနျဖင့္ ပါတီ ဌာနခ်ဳပ္ရံုးကို အတည္ တက် ဖြင့္လွစ္ ႏုိင္စြမ္း ရိွရမည့္ အျပင္ ျပည္နယ္ မ်ား၏ အနည္းဆံုး ၅၀% တြင္ အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕မ်ား ဖြဲ႕စည္း ႏုိင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ အလားတူပင္ ျပည္နယ္ အတြင္းရိွ ခရိုင္ ထက္၀က္ ေက်ာ္တြင္ အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္း ႏုိင္ရမည္ ျဖစ္ၿပီး ခရိုင္တစ္ခု အတြင္းရိွ ျမိဳ႕နယ္ ၂၅ % တြင္လည္း အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕မ်ား ဖြဲ႕စည္း ႏုိင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္ မ်ားကို ေဆာင္ရြက္ ႏုိင္မွသာ ပါတီ အျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳျခင္း ခံရမည္ ျဖစ္သည္။

ပါတီမ်ား လိုက္နာရမည့္ စည္းကမ္း

အင္ဒိုနီးရွား ဥပေဒအရ အသက္ ၁၇ ႏွစ္ျပည့္ ၿပီးသူ သို႕မဟုတ္ အိမ္ေထာင္ရွင္ တုိင္း ပါတီ ၀င္ခြင့္ ရိွသည္။ ပါတီ ၀င္ရာတြင္ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာႏွင့္ က်ားမ ခြဲျခားျခင္း မျပဳရန္ သတ္မွတ္ ထားသည္။ ပါတီ အဖြဲ႕ အစည္း အဆင့္ဆင့္ ဖြဲ႕စည္း ရာတြင္ ႏုိ္င္ငံေတာ္ အဆင့္မွ ေက်းရြာ အဆင့္ အထိ အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕မ်ား ဖြဲ႕စည္းရန္ လိုအပ္သည့္ အျပင္ ပါတီ ဌာနခ်ဳပ္ ကိုလည္း ႏုိင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ အေျခစိုက္ရန္ သတ္မွတ္ ထားသည္။ ဤအခ်က္သည္ ကၽြန္းေပါင္း ေထာင္ခ်ီ ရိွသည့္ ႏုိ္င္ငံတြင္ ေဒသဆိုင္ရာ ပါတီငယ္ ေလးမ်ား ေပၚလာၿပီး ေဒသစြဲ၊ လူမ်ိဳးစြဲ အစြန္း ေရာက္သည့္ အေျခအေန ျဖစ္မလာ ေစရန္ ရည္ရြယ္ လုပ္ေဆာင္ ထားျခင္း လည္း ျဖစ္သည္။

အင္ဒိုနီးရွား ႏုိ္င္ငံေရး ပါတီ မ်ားသည္ ပါတီ မူ၀ါဒမ်ား ခ်မွတ္ ရာတြင္ (Pancasila) ဟုေခၚသည့္ ႏုိ္င္ငံေတာ္ အေျခခံ မူငါးရပ္( တစ္ဆူ တည္းေသာ ဘုရားကို ယံုၾကည္မႈ၊ တရားမွ်တျပီး ယဥ္ေက်းေသာ လူ႕ အဖြဲ႕အစည္း ျဖစ္မႈ၊ စည္းလံုး ညီညြတ္မႈ၊ အသိဥာဏ္ ျပည့္၀စြာ ဒီမို ကေရစီ က်င့္သံုးမႈ ႏွင့္ လူမႈေရး တရားမွ်တမႈ) ႏွင့္ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ အေျခခံ ဥပေဒကုိ ဆန္႕က်င္ျခင္း မရိွရန္ ျပ႒ာန္း ထားသည္။ ထို႕ျပင္ ႏုိင္ငံေတာ္ အေျခခံမူ ငါးရပ္ကို ေစာင့္ထိန္းရန္၊ အေျခခံ ဥပေဒနွင့္ အျခား ဥပေဒမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ႏွင့္ အင္ဒိုနီးရွား နုိင္ငံ၏ ဂုဏ္သိကၡာကုိ ေစာင့္ထိန္း ရန္ႏွင့္ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ရန္ ကို ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား၏ မျဖစ္မေန ထမ္းေဆာင္ ရမည့္ တာ၀န္ အျဖစ္ သတ္မွတ္ ထား ခဲ့သည္။ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပ ထားသည့္ အေျခခံမူ ငါးရပ္သည္ ဆူကာႏို လက္ထက္ ကပင္ အင္ဒိုနီးရွား ႏုိ္င္ငံ အတြင္း ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရး ကြဲျပား ေနမႈ မ်ားကို ေက်ာ္လြန္ျပီး စည္းလံုး ညီညြတ္သည့္ ျပည္ေထာင္စု အျဖစ္ တည္ေဆာက္ ႏုိင္ရန္ အတြက္ သတ္မွတ္ ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ဆူကာႏုိ ေနာက္ပိုင္း အစိုးရ အဆက္ဆက္ ကလည္း အမ်ိဳးသားေရး မူ၀ါဒ အျဖစ္ ဆက္လက္ လက္ခံ က်င့္သံုး ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ထိုင္းႏုိင္ငံေရး ပါတီ ဥပေဒ ကဲ့သို႕ပင္ အင္ဒိုနီးရွား ႏိ္ုင္ငံ ဥပေဒ တြင္လည္း ပါတီတြင္း ဒီမိုကေရစီ ရွင္သန္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ထည့္သြင္း ျပ႒ာန္း ထားသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ အင္ဒိုနီးရွား ႏုိ္င္ငံေရး ပါတီမ်ားတြင္ အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕ အဆင့္ဆင့္သည္ ပါတီ ဖြဲ႕စည္းပံု စည္းမ်ဥ္းႏွင့္ အညီ ဒီမိုကေရစီ နည္းက် ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမွာက္ ထားသူမ်ား ျဖစ္ရမည္ဟု သတ္မွတ္ ထားသကဲ့သုိ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ အဆင့္ အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ ကို ျပင္ဆင္ ေျပာင္းလဲ မႈမ်ား ျပဳလုပ္ပါက ရက္ေပါင္း သံုးဆယ္ အတြင္း တရားေရး ၀န္ႀကီး ဌာနသို႕ တင္ျပရန္ ႏွင့္  တရားေရး ၀န္ႀကီးဌာနက အမႈေဆာင္အဖြဲ႕သစ္ကို အသိအမွတ္ျပဳသည့္စာထုတ္ျပန္ေပးရန္ သတ္မွတ္ ထားပါသည္။

အင္ဒိုနီးရွား ဥပေဒ တြင္လည္း ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ား အေနျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ျခင္း မျပဳရန္ တားျမစ္ခ်က္ မ်ားကိုလည္း သီးျခား ျပ႒ာန္း ထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ထို ျပ႒ာန္းခ်က္ မ်ားအရ ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ား အေနျဖင့္  ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒႏွင့္ လည္းေကာင္း၊ အျခား ဥပေဒ မ်ားႏွင့္ လည္းေကာင္း ဆန္႕က်င္ေသာ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္မ်ား၊ ႏုိင္ငံ၏ စည္းလံုး ညီညြတ္မႈကို ထိခိုက္ ေစေသာ မလုပ္ရန္ တားျမစ္ ထားသည့္ အျပင္ ထူးထူး ျခားျခား ကြန္ျမဴနစ္ ႏွင့္ မာ့စ္ - လီနင္ ၀ါဒ မ်ားကို ျဖန္႕ျဖဴးျခင္း၊ သင္ၾကားျခင္း၊ ယံုၾကည္ လက္ခံျခင္း မျပဳရန္ သတ္မွတ္ ထားသည္ကို ေတြ႕ရ  ျပန္သည္။ ထိုသတ္မွတ္ ခ်က္မွာ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၃၀ ရက္ အင္ဒိုနီးရွား ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ၏ မေအာင္ ျမင္ေသာ အာဏာ သိမ္းမႈ ျဖစ္ပြားၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဆူဟာတို အစိုးရ လက္ထက္ တြင္လည္း သတ္မွတ္ခဲ့ရာ ယခု အခ်ိန္ အထိ ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ား လိုက္နာ ရမည့္ စည္းကမ္း အျဖစ္ ဆက္လက္ တည္ရိွ ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထုိ႕ျပင္ အစိုးရက ကမာၻ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေရးကို ေရွ႕ရႈၿပီး  ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ခ်စ္ၾကည္ ရင္းႏွီးေစရန္ ေဆာင္ရြက္ ေနသည့္ မူ၀ါဒမ်ားကို ထိခိုက္ ေစမည့္ လုပ္ေဆာင္ ခ်က္မ်ားကို မလုပ္ ရန္လည္း တားျမစ္ ထားပါသည္။

ပါတီရန္ပံုေငြ

အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံတြင္ ႏုိင္ငံေရး ပါတီ တစ္ရပ္သည္ ပါတီ၀င္ မ်ားထံမွ ပါတီ ၀င္ေၾကး၊ ဥပေဒ ႏွင့္အညီ လႈဒါန္းမႈမ်ားႏွင့္ အစိုးရ ေထာက္ပံ့ ေငြမ်ား ဟူသည့္ နည္းလမ္း သံုးရပ္ျဖင့္ ရန္ပံုေငြ ရွာေဖြ ႏုိင္သည္။ ပါတီ ရန္ပံုေငြ လႈဒါန္း ရာတြင္ လူတစ္ဦး ခ်င္းထံမွ တစ္နွစ္လွ်င္ ရူပီးေငြ သန္း ႏွစ္ရာထက္ ပိုၿပီး လက္ခံျခင္း မျပဳရန္ႏွင့္ စီးပြားေရး ကုမၸဏီ မ်ားထံမွ ဆိုပါက တစ္ႏွစ္လွ်င္ ရူပီးေငြ သန္းရွစ္ရာ ထက္ပိုျပီး လက္ခံျခင္း မျပဳရန္ သတ္မွတ္ထား ပါသည္။ ထို႕ျပင္ စီးပြားေရး ကုမၸဏီမ်ား၊ အဖြဲ႕ အစည္းမ်ား ထံမွ ပစၥည္း၊ ၀န္ေဆာင္မႈ၊ အေဆာက္ အဦမ်ား ရရိွျခင္း ကိုလည္း လႈဒါန္းမႈ အျဖစ္ သတ္မွတ္ရန္ ျပ႒ာန္း ထားပါသည္။ သို႕ေသာ္ ႏုိ္င္ငံပိုင္ စီးပြားေရး အဖြဲ႕ အစည္းမ်ား၊ ေဒသပိုင္ စီးပြားေရး အဖြဲ႕ အစည္းမ်ား၊ ေက်းလက္ သမ၀ါယမမ်ား၊ ေဖာင္ေဒးရွင္းမ်ား၊ NGO မ်ား၊ လူမႈ ဂရုဏာ အကူအညီ ေပးေနသည့္ အဖြဲ႕ အစည္းမ်ား၊ လႈမႈေရး အသင္း မ်ားထံမွ ေငြေၾကး၊ ပစၥည္းမ်ား ေတာင္းခံျခင္း မျပဳရဟု သတ္မွတ္ ထားပါသည္။ ထိုအခ်က္မွာ ဆူဟာတို လက္ထက္က ဂိုလ္ကာ ပါတီကို အမည္ခံ ေဖာင္ေဒးရွင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးမွ တဆင့္ ေငြမ်ား ေထာက္ပ့့့့ံ ေပးခဲ့သည့္ အျဖစ္မ်ားမွ သင္ခန္း စာယူ ထည့္သြင္း ထားျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

ထို႕ျပင္ ႏုိင္ငံျခား အစိုးရ သို႕မဟုတ္ အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုခုမွ အလႈေငြႏွင့္ ပစၥည္းမ်ား လက္ခံျခင္း၊ လႈဒါန္းသည့္ ေနရာ၊ ဌာန၊ အဖြဲ႕အစည္း၊ ပုဂၢိဳလ္ကို တိက်စြာ ေဖာ္ျပ မထားေသာ အလႈေငြႏွင့္ ပစၥည္းမ်ားကို လက္ခံျခင္း၊ သတ္မွတ္ ပမာဏထက္ ေက်ာ္လြန္ေသာ ေငြကို လက္ခံျခင္း၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း ထူေထာင္ျခင္း၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း မ်ားတြင္ အစုရွယ္ယာ ၀င္ျခင္းတို႕မျပဳလုပ္ ရန္လည္း တားျမစ္ ထားပါသည္။

ပါတီ ဖ်က္သိမ္းျခင္း

အင္ဒိုနီးရွား ဥပေဒ အရ ပါတီ တစ္ခုကို တရားေရး ၀န္ႀကီး ဌာနက မွတ္ပုံ တင္ျခင္းကို ပယ္ဖ်က္ျခင္း ျငင္းပယ္ျခင္း ျပဳႏုိင္ သကဲ့သို႕ အေျခခံ ဥပေဒ ဆုိင္ရာ တရားရံုး ကလည္း ဖ်က္သိမ္းရန္ ဆံုးျဖတ္ ႏုိင္သည္။ ပါတီမ်ား လိုက္နာရန္ သတ္မွတ္ ထားသည့္ စည္းကမ္းမ်ား အနက္ ကြန္ျမဴနစ္ ႏွင့္ မာ့စ္-လီနင္ ၀ါဒမ်ားကို ျဖန္႕ျဖဴးျခင္း၊ သင္ၾကားျခင္း၊ ယံုၾကည္ လက္ခံျခင္း မျပဳရန္ သတ္မွတ္ ခ်က္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ ပါက က်ဴးလြန္သူကို ႏုိ္င္ငံေတာ္ လံုၿခံဳေရး ဥပေဒ အရ အေရးယူၿပီး ပါတီကို ဖ်က္သိမ္းျခင္း ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ အေျခခံ ဥပေဒ ဆုိင္ရာ တရားရံုး အေနျဖင့္ ႏုိင္ငံေရး ပါတီ ဆုိင္ရာ ဥပေဒႏွင့္ အျခား ဥပေဒ မ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ ေသာ ႏုိင္ငံေရး ပါတီ တစ္ခုကို ဖ်က္သိမ္းရန္ အမိန္႕ခ် ႏုိင္သကဲ့သို႕ ပါတီ အျဖစ္မွ တစ္ႏွစ္ ရပ္ဆုိင္းျခင္း သို႕မဟုတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ခြင့္ကို ပိတ္ပင္ျခင္း တို႕ကိုလည္း အမိန္႕ ခ်မွတ္ ႏုိင္သည္။

တရားေရး ၀န္ႀကီး ဌာန အေနျဖင့္ မွတ္ပံု တင္ေသာ ႏုိင္ငံေရး ပါတီသည္ သတ္မွတ္ ထားသည့္ အတုိင္း ရံုးမ်ား မဖြင့္ႏုိင္လွ်င္ လည္းေကာင္း၊ နုိင္ငံေတာ္ အေျခခံ မူငါးရပ္ကို လုိက္နာရန္ ပ်က္ကြက္လွ်င္ လည္းေကာင္း မွတ္ပံု တင္ျခင္း ကို ပယ္ဖ်က္ ႏုိင္သည္။

ယခု ဥပေဒ ထုတ္ျပန္ ခ်ိန္တြင္ တည္ရိွေနၿပီး ျဖစ္သည့္ ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ား အေနျဖင့္ ဥပေဒပါ သတ္မွတ္ ထားသည့္ ပါတီ ရံုးမ်ား ဖြင့္လွစ္ ရမည့္ အေရ အတြက္ကို ျပည့္မီေအာင္ ဖြဲ႕စည္းျခင္း မျပဳႏုိင္လွ်င္ ပါတီ အျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳျခင္းကို ရပ္စဲမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း လည္း ေဖာ္ျပ ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ျပစ္မႈႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ား

 အင္ဒိုနီရွား ဥပေဒ အရ ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ား ကိုႀကီးၾကပ္မႈအား တရားေရး ၀န္ႀကီး ဌာန၊ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီး ဌာနႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ တို႕က ေဆာင္ရြက္သည္။ ျပစ္ဒဏ္မ်ား အေနျဖင့္မူ ေထာင္ဒဏ္ အေနျဖင့္ ႏွစ္လမွ ေျခာက္လ အထိ ခ်မွတ္ ႏုိင္ၿပီး ဒဏ္ေငြ အေနျဖင့္မူ အနည္းဆံုး ရူပီးသန္း ႏွစ္ရာမွ သန္း တစ္ေထာင္ အထိခ်မွတ္ ႏုိင္သည္။ ထို႕ျပင္ ပါတီကို ဖ်က္သိမ္းျခင္း၊ ပါတီ တည္ရိွမႈကို တစ္နွစ္ ရပ္ဆုိင္းျခင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္မႈကို ပိတ္ပင္ျခင္း မ်ားအျပင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္က သတိေပးျခင္း၊ ႏုိင္ငံေတာ္မွ ေထာက္ပ့ံေငြ မ်ားကို ရပ္ဆုိင္းျခင္း၊ ေငြေၾကးႏွင့္ ပစၥည္းမ်ားကို ႏုိင္ငံေတာ္ ဘ႑ာအျဖစ္ သိမ္းယူျခင္း တို႕ကိုလည္း လုပ္ေဆာင္ ႏုိင္သည္။ ထူးထူး ျခားျခား အေနျဖင့္ ပါတီ ရန္ပံုေငြ လႈဒါန္းမႈႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စည္းမ်ဥ္း မ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္လွ်င္ သက္ဆုိင္ရာ ပါတီကို သာမက လႈဒါန္းသူ ကိုပါ ေထာင္ဒဏ္ႏွင့္ ေငြဒဏ္ ခ်မွတ္ ႏုိင္ရန္ သတ္မွတ္ ထားသည္ ကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။

ပါတီမ်ား၏ အခြင့္အေရး

အင္ဒိုနီးရွား ဥပေဒတြင္ ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ား ဘက္မွ လိုက္နာ ရမည့္ စည္းကမ္း မ်ားကို သတ္မွတ္ ထားသကဲ့သို႕ ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ား၏ အခြင့္အေရး မ်ားကိုလည္း သီးျခား ျပ႒ာန္း ထားသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ ထို ျပ႒ာန္းခ်က္ အရ ဥပေဒႏွင့္ အညီ ရပ္တည္သည့္ ႏုိင္ငံေရး ပါတီ မ်ားသည္ အစိုးရ၏ တန္းတူ ရည္တူႏွင့္ တရား မွ်တစြာ ဆက္ဆံမႈ၊ ပါတီ ေရးရာ မ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ေဆာင္ရြက္ ႏုိင္မႈ၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒႏွင့္ အညီ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္၊ အမည္စာရင္း တင္းသြင္းခြင့္ ရိွမႈ၊ ေရြးခ်ယ္ခံ အဖြဲ႕အစည္း မ်ားတြင္ ပါ၀င္ ေနသည့္ မိမိတို႕ ပါတီ၀င္ မ်ားကို ဥပေဒႏွင့္ အညီ အစား ထိုးခြင့္၊ တာ၀န္မႈ ရုပ္သိမ္း ခြင့္ရိွမႈ၊ ဥပေဒ ႏွင့္အညီ သမၼတႏွင့္ ဒုတိယ သမၼတ ေလာင္းအမည္ စာရင္းမ်ား တင္သြင္း ႏုိင္မႈ စသည့္ အခြင့္အေရး မ်ားကို ရရိွရန္ အာမခံ ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

မွတ္ခ်က္

(၂၀၀၇ခုႏွစ္ တြင္ ဤဥပေဒကို ျပင္ဆင္မႈ အခ်ိဳ႕ ျပဳလုပ္ ခဲ့ေသာ္လည္း အဂၤလိပ္ ဘာသာျဖင့္ ထုတ္ျပန္ျခင္း မရိွေသး သျဖင့္ ၂၀၀၂ ဥပေဒ ကိုပင္ ကုိးကား ေရးသား ထားပါသည္။)

ရဲထြဋ္

မွီျငမ္းျပဳစာေစာင္

The Law  of the Republic of Indonesia Concerning Political Parties ( 2002)