ဂါရ၀ျဖင့္

ကၽြန္ေတာ္ ဗိုလ္မွဴး ဘ၀က ကြပ္ကဲမႈ ဌာနခ်ဳပ္ တစ္ခုရဲ့ တပ္မွဴးႀကီး လက္ေအာက္မွာ စစ္ဦးစီး အရာရိွ အျဖစ္ အမႈ ထမ္းေဆာင္ခြင့္ ရခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ တာ၀န္ေတြ ထဲက တစ္ခု ကေတာ့ တပ္မွဴးႀကီး ထံေရာက္ လာေသာ စာေတြ၊ သူက ပို႕တဲ့ စာေတြကို မွတ္ပံု တင္ထား ရျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ တပ္မေတာ္မွာ ႏွစ္စဥ္ လြတ္လပ္ ေရးေန႕ သ၀ဏ္လႊာမ်ား အျပန္ အလွန္ ေပးပို႕ေသာ အစဥ္ အလာ ရိွသည္။ တပ္ရင္း၊ တပ္ဖြဲ႕၊ ဌာနခ်ဳပ္ အားလံုးက ကိုယ္စီ လြတ္လပ္ ေရးေန႕ သ၀ဏ္လႊာမ်ား ရိုက္ႏိွပ္ျပီး အထက္ တပ္ဖြဲ႕မ်ား၊ အထက္ အရာရိွမ်ား၊ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဘက္ တပ္ဖြဲ႕မ်ား၊ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဘက္ အရာရိွ မ်ားထံ ေပးပို႕ ၾကသည္။

ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ တပ္မွဴးႀကီးထံ ေရာက္လာေသာ သ၀ဏ္လႊာ ေတြကို စုစည္း တင္ျပရ သလို သူ ေပးပို႕မည့္ သ၀ဏ္လႊာ မ်ားကိုလည္း စီစဥ္ ေပးရသည္။ အဲဒီမွာ တပ္မွဴးႀကီးရဲ့ ထူးျခား မႈကို သတိျပဳ မိသည္။ သူ႕ထံ ေရာက္လာေသာ သ၀ဏ္လႊာ မ်ားကုိ ေသေသ ခ်ာခ်ာ ဖတ္သလို  သူပို႕မည့္ သ၀ဏ္လႊာ မ်ားကိုလည္း သူကိုယ္တုိင္ ေရးသား လက္မွတ္ ထိုးသည္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ တပ္ရင္း မွဴးေလာက္ ျဖစ္လာလွ်င္ပင္ ေလးစား စြာျဖင့္ ဆိုသည့္ စာသားႏွင့္  တပ္ရင္းမွဴးႏွင့္ အရာရိွ၊ အရာခံ အၾကပ္ တပ္သားမ်ား ဆိုသည္ စာသားကို တံဆိပ္တံုး လုပ္ၿပီး သ၀ဏ္လႊာမွာ ရိုက္ႏိွပ္ ေပးပို႕ ေလ့ရိွရာ တပ္မွဴးႀကီး၏ အျပဳအမူက အထူးအဆန္း ျဖစ္ေနသည္။

ဒါနဲ႕ သူေရးသား လက္မွတ္ ထိုးထားေသာ သ၀ဏ္လႊာ မ်ားကို စာအိပ္တြင္း ထည့္ရင္း ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ အခုလို ေတြ႕ရသည္။

လက္ေအာက္ တပ္ဖြဲ႕ မ်ားရဲ့ တပ္မွဴးမ်ား ထံေပးပို႕ ေသာ သ၀ဏ္လႊာမွာ ဆိုလွ်င္  သင့္ရဲေဘာ္   ဟု ေရးၿပီး လက္မွတ္ထိုး သည္။ တစ္ခါ တစ္ေလ ဘာမွမေရး ၊ လက္မွတ္ မထိုးပဲ ××× ႏွင့္ အရာရိွ အရာခံ အၾကပ္ တပ္သားမ်ား ဟုသာ  တံဆိပ္တံုး ရိုက္ေပး လိုက္သည္။

သူနဲ႕ အဆင့္တူ တပ္မွဴးမ်ား ထံသို႕ ေပးပို႕လွ်င္ေတာ့   ခင္မင္စြာျဖင့္  ႏွင့္ ခင္မင္ ေလးစားစြာျဖင့္  ဟု ႏွစ္မ်ိဳးေ ရးၿပီး လက္မွတ္ထိုး သည္ကို ေတြ႕ရသည္။

သူရဲ့ အထက္ အရာရိွမ်ား၊ အထက္ အရာရိွ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသူ မ်ားထံ ေပးပို႕လွ်င္ေတာ့ ဂါရ၀ျဖင့္၊ ရိုေသ ေလးစား စြာျဖင့္ ၊ ေလးစား စြာျဖင့္  ဟု သံုးမ်ိဳး ေရးၿပီး လက္မွတ္ ထိုးသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ပထမ တစ္ႏွစ္ေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ ဆိုတာ မေမးရဲ။ ေနာက္ႏွစ္ က်ေတာ့ သားအဖလို ျဖစ္ေနသျဖင့္ အရဲစြန္႕ၿပီး အဲဒီလို အမ်ိဳးမ်ိဳး ခြဲျခား ေရးရသည့္ အေၾကာင္းကို ေမးၾကည့္မိေတာ့ တပ္မွဴးႀကီးက အခုလို ရွင္းျပ ခဲ့သည္။

လက္ေအာက္ တပ္ရင္း ေတြက သ၀ဏ္လႊာ ပို႕သည့္ အခါ တစ္ခ်ိဳ႕ တပ္မွဴး ေတြက ကိုယ္တုိင္ လက္မွတ္ ထိုးသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က လက္ေအာက္ ရဲေဘာ္ကို တံဆိပ္တံုး ရိုက္ခုိင္းၿပီး တာ၀န္ေက် ပို႕လိုက္သည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကိုယ္တုိင္ လက္မွတ္ထိုး ပို႕သူ ေတြထံ သူကိုယ္တုိင္ လက္မွတ္ ထိုးၿပီး ျပန္ပို႕ျခင္း ျဖစ္သည္။ လက္မွတ္ မထိုးသူေတြ ထံေတာ့ လက္မွတ္ မထိုးပဲ ျပန္ပို႕သည္။

သူနဲ႕ အဆင့္တူ တပ္မွဴးေတြ ထဲမွာ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဘက္ အျဖစ္ ခင္မင္ ရင္းႏီွး သူေတြ ရိွသည္၊ ဒီလူေတြ ကိုေတာ့ ခင္မင္စြာျဖင့္   ဟု ေရးသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ အဆင့္တူ တပ္မွဴးေတြ ထဲမွာ အရည္ အခ်င္း အရ၊ ကိုယ္က်င့္ တရား အရ သူကိုယ္တုိင္ ေလးစားရ သူ တြ ရိွသည္။ ဒီလို လူေတြ ကိုေတာ့ ခင္မင္ ေလးစား စြာျဖင့္  ဟု ေရးပါ သတဲ့။

ဒီလိုပါပဲ။ လက္ရိွ အထက္ အရာရိွမ်ား ထဲမွာ ၊ ဟိုတုန္းက အထက္ အရာရိွ ျဖစ္ခဲ့ သူေတြ ထဲမွာ ရာထူး တာ၀န္ အရသာ ေလးစား ႏုိင္ၿပီး ကိုယ္က်င့္တရား အပါအ၀င္ အေၾကာင္း တစ္ခုခုေၾကာင့္ သူ မႏွစ္သက္တဲ့ လူေတြ ရိွသည္။ အဲဒီလူ ေတြ ကိုေတာ့ ေလးစား စြာျဖင့္ လို႕ပဲ ေရးသည္။ ရာထူး တာ၀န္ အရ အျပင္ အရည္ အခ်င္း အရ၊ ကိုယ္က်င့္ တရား အရလည္း ေလးစားရ၊ တန္ဖိုး ထားရ သူေတြ ကိုေတာ့ ရိုေသ ေလးစား စြာျဖင့္ လို႕ ေရးသည္။ တစ္ခ်ဳိ႕ ပုဂၢိဳလ္ေတြ က်ေတာ့ တပ္မေတာ္ ထဲမွာ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ဆဲ သူေတြ သာမက အခုအခ်ိိန္မွာ အၿငိမ္းစား ယူေန သူမ်ား ျဖစ္ေန သည့္တုိင္ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ အျဖစ္ ေလးစား ရသူ၊ ကိုယ္က်င့္ တရား အရေရာ၊ အရည္ အခ်င္း အရေရာ ေလးစား ရသူေတြ ျဖစ္လို႕ ဂါရ၀ျဖင့္ လို႕ ေရးသား ျခင္း ျဖစ္ပါသတဲ့။

တပ္မွဴးႀကီး ရွင္းျပတာ ၾကားရေတာ့ စကားလံုး မ်ားရဲ့ ေလးနက္မႈကို သေဘာေပါက္ သြားခဲ့သည္။ သူပို႕သည့္ သ၀ဏ္လႊာ ေတြကို တစ္ခုျခင္း ျပန္ၾကည့္ေတာ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ ေတြကို သူ႕ဘာေၾကာင့္ ဒီလို ခြဲျခား ေရးတယ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ မိသည္။ မွတ္မွတ္ရ ရ ထိုအခ်ိန္က ဘုန္းမီး ေနလ ေတာက္ပ လွေသာ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးကို ကိုယ္က်င့္ တရားအရ မႀကိဳက္လို႕ ထင္ပါရဲ့  ေလးစား စြာျဖင့္ လို႕ပဲ ခပ္တိုတို ေရးထား သည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ထိုအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ့္ ဆရာ သမား ရွင္းျပသည့္ အခ်က္ကို ဘယ္သူ ကိုမွ မေျပာျပခဲ့၊ သူ ကိုယ္တုိင္လည္း ကၽြန္ေတာ္က လြဲလို႕ ဘယ္သူ႕ ကိုမွ ေျပာျပပံု မရ။ ေျပာျပ လိုက္ရင္လည္း အေတာ္ ျပႆနာ တက္မည့္ ကိစၥ ျဖစ္သည္။ အခုေတာ့ မိဘ လို ခ်စ္ခင္ ေလးစား ရသည့္ ဆရာလည္း ကြယ္လြန္ သြားခဲ့ၿပီ။  ဒါေပမယ့္ သူသင္ျပ ေပးခဲ့ေသာ အယူအဆ ကေတာ့ ရင္ထဲမွာ စြဲေန ခဲ့သည္။ သို႕တုိင္ေအာင္ သူ႕လို က်င့္သံုး ဖို႕ေတာ့ အေတာ္ လက္တြန္႕ ခဲ့သည္ ကိုလည္း ၀န္ခံ ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ၾသဂုတ္လ ၁၁ ရက္ေန႕ က ဆရာ ေမာင္၀ံသ အိမ္သို႕ နာေရး သတင္း ေမးရန္ ေရာက္သြား ခဲ့သည္။ စာဖတ္ ဝါသနာ ပါေသာ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ အခ်ိဳ႕ စာေရး ဆရာမ်ားကို လူခ်င္း ခင္ေသာ္လည္း သူတို႕ စာေတြကို ေလးစားလို႕ မရတာ ရိွသည္။ အခ်ိဳ႕ ဆရာ သမားမ်ား ၾကေတာ့လည္း စာေတြ ဖတ္ၿပီး ေလးစား ခဲ့သမွ် ကိုယ္တုိင္ ထိေတြ႕ ဆက္ဆံ ရေသာ အခါ၊ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႕ အေၾကာင္းေတြ ၾကားရသည့္ အခါ လူအေပၚ ေလးစားမႈ ေလ်ာ့ရ ျပန္သည္။ အခ်ိဳ႕ စာေရး ဆရာ၊ စာနယ္ဇင္း ဆရာမ်ား ၾကေတာ့လည္း စာကုိေရာ၊ လူပုဂၢိဳလ္ ေရာ ေလးစား ရပါသည္။ သူတုိ႕နဲ႕ အယူအဆ ကြဲျပားမႈ ရိွသည့္ တုိင္ သူတို႕အေပၚ ေလးစား မႈက မေလ်ာ့။ ဆရာ ေမာင္၀ံသ ကား ဆက္ဆံ ဖူးသူ တိုင္းက စာ အတြက္ေရာ၊ အရည္ အခ်င္းနွင့္ ကိုယ္က်င့္ တရား အရပါ ေလးစား ရသူ ျဖစ္သည္။

ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ဆရာ ေမာင္၀ံသက ျမင္ ဆရာလည္း ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဗိုလ္ေလာင္း ဘ၀မွာ ဆရာ့ စာအုပ္ ေတြက ႏုိင္ငံတကာ အေရးကို စိတ္၀င္ စားေအာင္ ပို႕ေဆာင္ ေပးခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ႏုိ္င္ငံတကာ ေရးရာ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးေတာ့ ဆရာ့ ဘာသာ ျပန္ဟန္၊ စကားလံုး အသံုး အႏႈန္း မ်ားကို အတုယူ ခဲ့ရသည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဌာန ဆုိင္ရာ တာ၀န္ျဖင့္ ခ်င္းတြင္းျမစ္ အတုိင္း စံုဆင္းခ ရီးသြာ းခဲ့သည္။ ခရီးမွ အျပန္ ေဆာင္းပါး တစ္ပုဒ္ ေရးျပီး ေဖ့ဘြတ္မွာ တင္ေတာ့ ဆရာ ေမာင္၀ံသက ျပည္သူ႕ေခတ္မွာ ထပ္ဆင့္ ေဖာ္ျပေပး ခဲ့သည္။ ဒါ့အျပင္ ကၽြန္ေတာ္ကို ရသ လက္ရိွတယ္၊ ေရးပါ ဆိုၿပီး အားေပးခဲ့သည္။ ဘယ္လို ခံစားပါ၊ ဘယ္လို ေရးပါ ၊ စကားလံုးကို ဘယ္လို သံုးပါ ဆိုၿပီး သင္ေပး ခဲ့သည္။ ဒီလိုနဲ႕ အခု ေနာက္ပိုင္း ရသ စာတမ္း ဆန္ဆန္  စာစု ေလးမ်ားကို ထံု႕ပိုင္း ထံု႕ပိုင္း ေရးျဖစ္ သြားသည္။ ႀကိဳက္သြား မွာပါလို ေဆာင္းပါး ကိုေတာ့ အေတြး အျမင္ မွာပင္ ထပ္ဆင့္ ေဖာ္ျပေပး ခဲ့သည္။ ဒီေတာ့ ဟိုတံုးက ျမင္ ဆရာသာ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ဆရာသည္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ သင္ဆရာပါ ျဖစ္ခဲ့သည္။

အခုေတာ့ ဆရာ မရိွေတာ့။ ဆရာ့ အတြက္ ၀မ္းနည္းျခင္း မွတ္တမ္းမွာ ေရးၿပီးသည့္ အခါ ေအာက္မွာ ဂါရ၀ျဖင့္  ဟု ေရးသား လက္မွတ္ ထိုးခဲ့သည္။ လူေတြကို တစ္ဦးခ်င္း အကဲျဖတ္ၿပီး သ၀ဏ္လႊာကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ေရးခဲ့သည့္ ကၽြန္ေတာ့္ ဆရာ သမားက ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလို ေရးသည္ကို နားလည္ၿပီး ေက်နပ္ ေနလိမ့္မည္ ထင္ပါသည္။

ရဲထြဋ္

Facebook စာမ်က္ႏွာမွ